Op zaterdag record hoeveelheid ingeslagen aan verse producten om de crew op de boot een weekje van salades te kunnen voorzien. Vervolgens kwam het team via verschillende aanrijding- en -vliegroutes op het terras verzameld om gezamenlijk en paar uur te wachten tot we de boot op mogen.
Het kost de nodige zweetdruppels (letterlijk en figuurlijk) om alle spullen een plekje te geven, maar het is weer gelukt. Onder het genot van een hapje en een drankje tijdens de openingsavond, zien we de zon langzaam ondergaan en proberen we wat slaap te pakken, wat bij de een tot meer succes leidt dan bij de ander.
Zondag de eerste wedstrijd! Na een tijdje dobberen in afwachting van wat wind gaan we alsnog van start. Het is een memorial wedstrijd die los staat van het klassement van de rest van de week. Leuk voor een relaxte training van de nieuwe crewleden, het leren kennen van de boot, te genieten van het lekkere weer en dito muziekje en het op elkaar ingespeeld raken als team. Oftewel, genoeg excuus om ons zeer bescheiden resultaat goed te praten. Het resultaat van onze maximale snelheid van 7 knopen zal trouwens morgen pas bekend worden. Omdat het allemaal verschillende boten zijn worden namelijk correcties doorgevoerd op de finish-tijden. Als eerste over de finishlijn betekent niet dat je als eerste eindigt. Waar wij geëindigd zijn? Ergens tussen eerste en laatste.
Maar heerlijk gevaren en vooral genoten met elkaar.
De “race” van woensdag werd een bijzondere. Na een hele slechte start vanaf Vathy op Ithaka, lagen we een uurtje later ineens op kop, en vervolgens werd het een kwestie van geduld, heel veel geduld. Soms wat wind en dan weer een tijd niet. De zeilen zo zien te krijgen dat er toch nog een minimale snelheid bereikt wordt, en je die boot naast je net voorbij gaan, of toch lekker even zonnen op het dek.
Tussen de eilanden was de wind volledig weggevallen. Dan kun je kiezen voor dicht langs het te passeren eiland varen of juist verder er om heen. En dan is het een zaak van ofwel geluk ofwel van heel veel meteorologische kennis. Voor de meesten geldt net als voor ons het eerste. Na de start om 12.00 uur finishen we uiteindelijk om 18.30. Een flink aantal boten houden het halverwege dan ook voor gezien en gaan zwemmen of zo, maar wij hebben een finish-tijd.
En dat terwijl we vanavond al zullen afmeren in de haven die voor morgen gepland stond, want in de oorspronkelijke haven voor vanavond verwachten ze golven van 3 meter hoog. Het weer zou morgen dan ook heel anders zijn. Maar dat zien we dan wel weer. Vanavond meert de hele vloot van 47 boten af bij 4 verschillende restaurants in Sibota op Lefkas. Je ligt daar gratis aan een steiger, maar wordt wel geacht te eten in het restaurant dat de betreffende steiger beheert.
Ook donderdag werd een bijzondere dag. De wedstrijd was uitgezet met vertrek vlak voor de uitgang van de haven van Sibota. Over de startlijn als gebruikelijk een stukje tegen de wind in (dus enkele keren overstag) en vervolgens de route, in dit geval een rondje rondom het eilandje Arkoudi om daarna vlak voordat we terug zouden zijn in de starthaven Sibota over de finishlijn te gaan.
Er werd later in de middag harde wind met flinke golven verwacht, dus het verzoek was op tijd gereed te zijn voor een vroege start. Maar doordat wind dan weer wel en dan weer niet aanwezig was, en ook nog eens flink draaien (waar en hoe moet de startlijn dan gezet worden) waren we tien minuten na het startsein nog niet over de startlijn omdat de wind weg viel. De wedstrijd werd daarom gestaakt. Na een half uurtje wachten was er wat meer wind en was de tweede poging meer succesvol, maar 10 minuten later viel alsnog de wind weg. Net nadat de moed een beetje in de schoenen zonk, kregen we alsnog windkracht 5 en werd het lekker zeilen rondom het eilandje met ook een steeds betere positie in het veld. Om vervolgens ongeveer 1 km voor de finish weer weg te vallen waardoor heel veel boten weer een beetje naar elkaar toe dobberden en het alsnog een uur duurde voor we bij de finishlijn waren, samen met zo’n 20 andere boten die ongeveer tegelijkertijd over de smalle finishlijn wilden. Dat werd dus enorm dringen met meerdere aanvaringen, waar wij gelukkig vrij van bleven. Een crewlid van een andere boot hing (tegen de regels) behoorlijk buiten boord om het zeil zoveel mogelijk naar buiten te kunnen houden. En als er dan spannende manoeuvres gemaakt moeten worden, lig je zomaar in het water. En een man over boord tussen de dringende boten is niet geheel ongevaarlijk. Het leverde een spannend moment op, maar liep goed af.
Van foto’s maken komt het bij ons niet echt dezer dagen, maar gelukkig weet teamlid Jean-Paul hele mooie plaatjes te schieten en is hij graag bereid deze te delen.
Vrijdag alweer de laatste zeildag. Die begon goed met het nieuws dat we de wedstrijd van gisteren met een tweede plaats hadden afgesloten. En bovendien een klein feestelijk tintje omdat het vandaag 5 jaar geleden is dat wij onze eerste date hadden.
Het is een lekker zeildagje geworden, maar met minder resultaat. Soms moet je gokken of je links of rechts van het eiland meer of minder wind vangt. Vandaag pakte die keuze niet helemaal goed uit. Maar met een eindresultaat vn de 11e plaats in een veld van 39 boten noteren we toch een all time high voor team 18. Toch een mooie aansluiting van een gezellige en intensieve week. Morgen iedereen weer langzaam of snel naar zijn eigen huis (en vooral bedje) toe.
-
—
door