van Mszala naar Zsana (ten zuiden van Boedapest)

Vandaag staat in het teken van landsgrenzen. Het streven is om vandaag nog redelijk wat kilometers te maken, maar wel wat meer van de omgeving te genieten en de snelweg zoveel mogelijk te mijden. En dus laten we om 8.00 uur de vrolijk fluitende vogeltjes van Msala achter ons en rijden we van het zuiden van Polen via het oostelijke puntje van Tjechie door Slowakije naar Hongarije. Grappig dat je in Slowakije met Euro’s kunt betalen, maar in de andere 3 landen niet.

We rijden met een stralend zonnetje door zeer afwisselend landschap. Van heuvelachtig in het zuiden van Polen, tot de beboste bergen in Slowakije met hier en daar nog wat sneeuw op de toppen. De vele skiverhuren doen wat vreemd aan in deze tijd van het jaar, misschien toch eens terugkomen. Bij gebrek aan airco maken we ruimschoots gebruik van de arko, wat als voordeel heeft dat je de natuur niet alleen ziet maar ook ruikt. Dat is vooral aangenaam in het uitgestrekte en vrij vlakke Hongarije met de enorme hoeveelheden witte seringen (waarvan later zal blijken dat het een vorm van acacia’s betreft), precies nu voor ons in bloei lijken te zijn gegaan.

Aangezien na enkele dagen een douche wel weer eens lekker zou zijn, hebben we zowaar een betaalde camping gezocht. Wát een geweldige plek. Via een zandpad van 2 km komen we in een oase van rust, midden in de natuur met zo’n 20 enorme plekken, genoeg schaduw en een prima toiletgebouw, beheerd door een vriendelijk Nederlands stel. Om na een heerlijke douche om 21.00 uur met de kippen op stok te kunnen.