Rustdag in Skopje

Na nog een extra uitleg van Sacha, nu met tekening, vertrekken we om 9.30 uur met de fiets richting Skopje. Na een stukje extreem drukke weg en vervolgens hobbelig zandpad, komen we bij de rivier de Vardar. Deze volgen we langs hardrennende, voetballende, fitnessende en kanoënde mensen de groene route naar Skopje. Het blijkt vandaag verkiezingsdag te zijn, en dus hier een vrije dag. Dat verklaart de vele actieve mensen en de gesloten winkels, maar daarmee ook de relatieve rust in de stad.

Aangezien we zonder koffie en ontbijt waren vertrokken, maken we dankbaar gebruik van het eerste open terras. Het blijkt een biercafé te zijn, maar er is koffie en de uitbater wil graag een traditioneel Macedonisch ontbijt voor ons maken. Later blijkt overigens dat hij hier voor lokale begrippen extreem goed aan verdient (klinkt toch beter dan dat wij ons hebben laten afzetten). Maar Mannis heeft hier wel de bevestiging gevonden dat als je pist in een gehalveerd biervat dat dienst doet als urinoir, je een zelfde kleur vloeistof met schuim produceert en dat dus het verschil met bier niet eens zo groot is.

In the old town was het gezellig toeven, en niet extreem druk. De bruiloftsindustrie (veel winkels met bruidsjurken en bijbehorende versieringen) was voor een groot deel gesloten, vooralsnog zijn er dus nog geen stappen op dat vlak gezet.

Een bezoek aan een voormalig badhuis dat is omgetoverd in een museum met een veelheid aan schilderijen in velerlei stijlen leert dat we nog wat bezichtigingen te gaan hebben voordat we eensgezind tot onze eerste echte kunstzinnige aanschaf kunnen overgaan. Maar ach, hoe belangrijk is dat als je al een huis, een boot en een camper samen hebt.